Jak należy dobierać igły do typu materiału?

Przy szyciu ręcznym dobór igły jest dość prosty: im grubszy materiał, tym masywniejsza i dłuższa powinna być igła. Ciężka tkanina wodoodporna wymaga użycia mocnej igły, którą uda się przebić kilka warstw materiału. Podobna zasada obowiązuje przy wyborze igieł do maszyny do szycia. Podpowiadamy, jak właściwie dopasować igłę do szytego materiału.

Jakie cechy powinna mieć optymalna igła do szycia ręcznego?

Test igły do szycia ręcznego jest bardzo prosty: wystarczy nakłuć kilkakrotnie wybrany do szycia materiał. Igła powinna wchodzić w tkaninę i przesuwać się przez nią bez większego oporu. Nie może zaczepiać się o nitki, nie może zaciągać materiału. Jeżeli dzieje się inaczej, to najbardziej prawdopodobną przyczyną jest zużycie igły – jej niewystarczająca gładkość, stępienie czubka czy korozja. Dlatego wysokiej jakości igły mają ostrza pokrywane złotem lub utwardzane tytanem. 

Dobrze dobrana igła nie powinna pozostawiać zbyt widocznych dziurek w tkaninie. Ma to szczególne znaczenie w przypadku, gdy do szycia używana jest na przykład tkanina do ogrodu: zbyt duże dziurki osłabiają jej wodoszczelność. Jeżeli tak się dzieje, to znak, że należy zmienić igłę na cieńszą. Im materiał jest bardziej zwarty, tym cieńszej igły należy użyć, aby go trwale nie zniszczyć.

Trzecim wyznacznikiem jakości igły do szycia ręcznego jest wielkość ucha. Do wygodnego szycia niezbędne jest ucho nieco szersze od grubości nitki. Dzięki temu łatwiej będzie nawlec igłę i prowadzić nitkę: dopasowane ucho zapobiega wypadaniu nitki i jej blokowaniu się w tkaninie.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze igły do maszyny?

Igła do maszyny do szycia ma znacznie bardziej złożoną budowę od igły ręcznej. W każdej igle maszynowej można wyróżnić następujące elementy:

• kolba – najgrubsza część igły, która służy do mocowania w maszynie (do igielnicy): u podstawy kolby znajdują się oznaczenia grubości igły i jej przeznaczenia do określonego typu materiału,
• trzon – pierwsza część ostrza (części roboczej igły) – wzdłuż trzonu biegną dwa żłobienia: dłuższy rowek z przodu igły, a krótszy z tyłu,
• oczko – środkowy element części roboczej: klasyczne oczka są zamknięte, ale dostępne są też igły samonawlekające, z oczkami otwartymi, w które można bardzo szybko włożyć nić,
• czubek ostrza – od kształtu zakończenia ostrza zależy przeznaczenie igły do określonego rodzaju materiału, na przykład płaskie, trójkątne, dość szerokie ostrza (typ SPI) przeznaczone są do jeansu, a tkanina stretch Panama wymaga wąskiego, lekko zaokrąglonego ostrza (typ SUK, igła z kulką), które będzie odpowiednie również do szycia tkaniny MINKY – liczba modeli ostrzy jest bardzo duża, a ich kształt wynika często z autorskich pomysłów danego producenta.

Ważnym kryterium przy wyborze igły do szycia maszynowego jest jej grubość. W przypadku maszyn domowych mieści się ona zazwyczaj w przedziale 60 do 110 Nm (numeracja metryczna). Igła z oznaczeniem 100 Nm ma średnicę 1 mm. Równoległe używana jest skala amerykańska, w której numer igły odpowiada określonemu rozmiarowi. Na przykład nr 16 to 100 Nm, 15 to 95 Nm, 14 to 90 Nm itd. Wielu producentów stosuje obie skale, dlatego można się spotkać z oznaczeniem np. 16/100.

Do delikatnych, cienkich materiałów najlepsze są igły o grubości 60-75 Nm. Do tkanin o średniej gramaturze, np. do tkanin zasłonowych czy koszulowych, dobrym wyborem będzie igła 80-90 Nm. Grubości z przedziału 100-110 Nm sprawdza się przy szyciu jeansu, streczu czy drelichu. Ogólna zasada mówi, że należy dobierać jak najcieńsze igły do danego materiału.

Na zakończenie warto wspomnieć o konieczności regularnej wymiany igieł. Najprostszym sposobem sprawdzenia jakości igły jest próba nakłucia naciągniętej pończochy (rajstopy). Jeżeli po wbiciu igły zrobi się oczko, to znak, że igłę należy niezwłocznie wymienić. W przeciwnym razie będzie niszczyła szyty materiał.